አይስላንድ በ 9 ኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ በስካንዲኔቪያን ቫይኪንጎች ዘሮች ይኖር ነበር። ባህላቸው ከሌሎቹ የአውሮፓ ሁሉ ጋር ብዙም የማይመሳሰል ትንሽ ፣ ግን በጣም የተለዩ ሰዎች እንዴት ተገለጡ። የዚህ ያልተለመደ ምክንያት የደሴቲቱ ማግለል እና ብቸኝነት ነው ፣ ስለሆነም የአይስላንድ ወጎች በጣም ያልተለመዱ እና ልዩ ናቸው።
በስም ምንድነው?
የደሴቲቱ ነዋሪዎችን ሲያገኝ የመጀመሪያው አስገራሚ የውጭ ዜጋን ይጠብቃል። አይስላንዳውያን … ምንም ስሞች የሏቸውም ፣ እና የእያንዳንዱ ሰው ስም በአባት ስም ብቻ “ተሰጥቷል”። የእሱ ማለቂያ ማለት ለወንድ ልጅ “ልጅ” እና በዚህ መሠረት ለሴት ልጅ “ሴት ልጅ” ማለት ነው። አንድ አይስላንድኛ ሴት በማግባት ጊዜ ከአባት ስም-ስም ጋር ትቆያለች እናም ከባለቤቷ ጋር ብቻ ሳይሆን ከልጆችም ጋር የሚስማማ አይደለም።
ሆኖም ፣ እንዲህ ዓይነቱ እንግዳ የአይስላንድ ባህል ለግል ፍላጎቶች የስም ስሞችን ከመጠቀም ይቆጠባል። ልጆች በአባቶቻቸው ዝና ሊኩራሩ አይችሉም ፣ ስለሆነም አንድ ሰው እዚህ የሚገመገመው በግል ባህሪዎች እና በብቃቶች ብቻ ነው።
ሎፔፔይ በልብስ ውስጥ
የአይስላንድ የአየር ሁኔታ ነዋሪዎ light በቀላል ልብስ እንዲንሸራሸሩ አይፈቅድም ፣ ስለሆነም የቫይኪንግ ዘሮች ከጥንት ጀምሮ ተግባራዊ እና ሞቅ ያለ ነገሮችን ከሱፍ እንዲሠሩ በጎች ያመርታሉ። በአይስላንድ ወጎች ውስጥ የተሳሰሩት ታዋቂው ሹራብ “ሎፔፔይስ” ይባላሉ። እነሱ ሞቃታማ ሹራብ ወይም ተንሸራታቾች ናቸው ፣ ጫፉ በብሔራዊ ጌጥ በክበብ ውስጥ ያጌጠ ነው። እንደነዚህ ያሉት ልብሶች ሞቃት ብቻ አይደሉም ፣ ግን ውሃ የማይበላሽ ናቸው ፣ ስለሆነም በእርጥብ አይስላንድ ክረምት ወቅት እንደ የላይኛው ያገለግላሉ።
ከተግባራዊ ልብሶች በተጨማሪ ፣ በጎች ወተት እና ስጋን ይሰጣሉ ፣ ይህም ለአብዛኛው የብሔራዊ ምግብ ምግቦች መሠረት ነው። የአይስላንድ የዓሣ ማጥመጃ ወጎች ሻርኮች እና የዓሣ ነባሪ ሥጋን ወደ ነዋሪዎቻቸው ጠረጴዛ ያመጣሉ። በጣም እንግዳ የሆነው ምግብ ሃካርል ይባላል። እሱ በልዩ ብስባሽ ውስጥ ለስድስት ወራት ያረጀ የበሰበሰ እና በተለይ የተረጨ የሻርክ ድርቆሽ ነው።
ሳጋስ እና ኖቤል
የአይስላንድ የሙዚቃ እና ሥነ -ጽሑፍ ወጎች ለሕዝቧ ልዩ ኩራት ናቸው። በእውነተኛ ክስተቶች ላይ የተመሠረተ የቫይኪንግ ሕይወት መግለጫዎች ከአፍ ወደ አፍ ተላልፈው በሕዝብ የሙዚቃ መሣሪያዎች አጃቢነት ይከናወናሉ። የእረኛው የጅብ ግጥሞች እንደ አይስላንድ ሸለቆዎች ናቸው። እነሱ ረጅምና ጨካኝ ናቸው ፣ እና አፈፃፀማቸው ከሶሎቲስት እና ከታዳሚዎች ጽናት እና ትዕግስት ይጠይቃል።
የሳጋ ጸሐፊዎች በዓለም ሥነ ጽሑፍ መስክ ለሕዝባቸው እውነተኛ ዝና ያመጡ ብዙ ጸሐፊዎችን አነሳስተዋል። በጣም ዝነኛ ከሆኑት አንዱ የ 1955 የኖቤል ሽልማትን እንኳን ያሸነፈው ሃልዶር ላስነስ ነው።
