የመስህብ መግለጫ
ሐይቅ ዲስትሪክት ትራካይ የሊትዌኒያ ጥንታዊ ዋና ከተማ ናት። በእነዚህ ቦታዎች የኦርቶዶክስ መልክ ከሊቱዌኒያ ልዑል ገዲሚናስ (1314-1341) ጋር የተቆራኘ ነው። በደቡብ ምዕራብ የሩሲያ ግዛቶች ታላቁ መስፍን ከተዋሃደ በኋላ - ቭላድሚር (ቮሊን) ፣ ሉትስክ ፣ የዚቶሚር ከተማ ፣ ኪየቭ ፣ ብዙ የኦርቶዶክስ ሰዎች በትራካይ ውስጥ ሰፈሩ። የሩሲያ ኦርቶዶክስ ልማዶች ወደ መስፍን አከባቢ ዘልቀው መግባት ጀመሩ። እ.ኤ.አ. በ 1384 የታዩትን የመጀመሪያዎቹን የኦርቶዶክስ ማህበረሰቦች ለመንከባከብ አብያተ ክርስቲያናትን መገንባት አስፈላጊ ነበር ፣ እና በ 1480 8 የኦርቶዶክስ አብያተ ክርስቲያናት ቀድሞውኑ ተገንብተዋል። ብዙዎቹ ለቅድስት ቴዎቶኮስ -ልደት ፣ ማረፊያ ፣ ወደ ቤተመቅደስ ለመግባት ተወስነዋል። ከእነሱ መካከል ትልቁ በድንግል ልደት በኩል ተቀድሷል ፣ እና ከእሱ ቀጥሎ ገዳም ይገኛል።
ነገር ግን እ.ኤ.አ. በ 1480 የፖላንድ ንጉስ እና የሊትዌኒያ ታላቁ መስፍን ካሲሚር አራተኛ ኦርቶዶክስ ክርስቲያኖች አብያተ ክርስቲያናትን ለመገንባት እና ለመጠገን መከልከላቸውን የሚገልጽ ድንጋጌ አወጡ። እናም በኋለኞቹ ጊዜያት በእነዚህ ክፍሎች ውስጥ ኦርቶዶክስ ማሽቆልቆል ጀመረች። ምንም እንኳን ገዳሙ እና የድንግል ልደት ቤተክርስቲያን የኦርቶዶክስ እምነት መሠረት እና ምሽግ ለረጅም ጊዜ ቢቆይም።
በ 1596 ህብረቱን በማፅደቁ ገዳሙ እና ቤተመቅደሱ ወደ ዩኒየኖች ተላልፈው ለቅድስት ሥላሴ ቪላ ገዳም ተመደቡ። በርናርዲን መነኮሳት እና ዶሚኒኮች በሌሎች የኦርቶዶክስ አብያተ ክርስቲያናት እና በንብረታቸው ላይ የይገባኛል ጥያቄ አቅርበዋል። እ.ኤ.አ. በ 1655 በፖላንድ እና በሩሲያ መካከል ጦርነት ነበር ፣ ብዙ መቅደሶች በእሳት ውስጥ ወድመዋል እናም በዚህ መሬት ላይ የኦርቶዶክስ ወጎች ለብዙ ዓመታት ተቋርጠዋል።
የመጀመሪያው የኦርቶዶክስ መጠጊያ - የጸሎት ቤት ፣ እዚህ በ 1844 ብቻ በአሮጌ መጠጥ ቤት ውስጥ ታየ ፣ መሣሪያዎቹ እጅግ በጣም ጥቂቶች ነበሩ። ነገር ግን በእነዚያ ቀናት በሩሲያ ግዛት ውስጥ የነበረው የኦርቶዶክስ ሃይማኖት በማዕከላዊ አውራጃዎች ውስጥ ብቻ ሳይሆን በውጭም እንደ ግዛት ይቆጠር ነበር። ሃይማኖታዊነት ተወገደ ፣ የቤተክርስቲያኑ ንብረት ሁሉ ወደ ኦርቶዶክስ ሀገረ ስብከት ተዛወረ። ነገር ግን በትራካይ ከተማ አንድም የኦርቶዶክስ ቤተክርስቲያን አልቀረም ፣ ምንም እንኳን ደብር 500 ያህል ሰዎች ቢኖሩም። ገበሬዎቹ ክምችቱ ለ 20 ዓመታት ቢቆይም ለቤተ መቅደሱ ገንዘብ ማሰባሰብ አልቻሉም። ግንባታው ሊከናወን የቻለው የሩሲያ እቴጌ ማሪያ አሌክሳንድሮቭና ለቤተ መቅደሱ ግንባታ 3 ሺህ ሩብልስ ከሰጠች በኋላ ትክክለኛው መጠን በቅዱስ ሲኖዶስ ተመድቧል።
እናም በነሐሴ 1862 በትራካይ ሐይቅ አቅራቢያ ባለው ኮረብታ ላይ የቤተመቅደሱ መሠረት ቦታ ተመርጦ ተቀደሰ። በአንድ ዓመት ውስጥ ብቻ ቤተ መቅደሱ ተሠራ። የመስቀል ቅርጽ ነበረው ፣ ስምንት ፊቶች ያሉት ጉልላት ፣ በቆርቆሮ ተሸፍኗል። በመስከረም 1863 ፣ ለቅዱስ ቅድስት ቴዎቶኮስ ልደት ክብር ቤተመቅደስ ተቀደሰ።
እ.ኤ.አ. በ 1865 ለትራካይ ቤተ ክርስቲያን - በብር የተቀረጸ ድንኳን - ለ Tsarevich እና ለታላቁ ዱክ አሌክሳንደር አሌክሳንድሮቪች ወራሽ ተደረገ። የደብሩ መሪ በካህኑ ቫሲሊ ፔንኬቪች ነበር ፣ እሱም የትራካይ ክልል ዲን ሆነ። በ 1875 ማህበረሰቡ ቀድሞውኑ የ 1188 ሰዎች ደብር ነበር።
እ.ኤ.አ. በ 1915 ሊቀ ጳጳስ ማቲው ክሎፕስካያ የደብሩ አስተዳዳሪ በነበሩበት ጊዜ ማህበረሰቡ ወደ አንድ ሺህ ምዕመናን አካቷል። ነገር ግን በጦርነቱ ዓመታት ውስጥ የደወል ማማ እና የቤተ መቅደሱ ምዕራባዊ ቅጥር ሙሉ በሙሉ ስለፈረሰ ፣ አንድ shellል እዚያ አንድ ትልቅ ቀዳዳ ስለወደቀ በጦርነቱ ዓመታት አገልግሎቶች ተቋርጠዋል።
ለረጅም ጊዜ ደብር ያለ እውነተኛ ቤተክርስቲያን እና የማያቋርጥ የአርብቶ አደር እንክብካቤ ነበር። በአንደኛው እና በሁለተኛው የዓለም ጦርነቶች መካከል ፣ ደብር በኮመንዌልዝ ግዛት ውስጥ መኖር ነበረበት። ይህ ሆኖ ግን የኦርቶዶክስ አገልግሎቶች በአነስተኛ ኪራይ ግቢ ውስጥ ቀጥለዋል።
ግን እ.ኤ.አ. በ 1938 አባ ሚካኤል ስታሪኬቪች የቤተክርስቲያኑን ዋና ማሻሻያ ጀመሩ። እንደ አለመታደል ሆኖ በግንቦት 1945 አንድ አሳዛኝ ክስተት ተከስቷል ፣ እ.ኤ.አ. ሚኪሃይል ስታሪኬቪች የሰመሙትን ሕፃናት ሲያድን ሐይቁ ውስጥ ሰጠሙ።ብዙ አባቶች በአጭር ጊዜ ውስጥ ተለውጠዋል ፤ ጥቂት አማኞች ነበሩ - ወደ 500 ሰዎች።
ከ 1988 ጀምሮ የቲዎቶኮስ ደብር ልደት በካህኑ አሌክሳንደር ሽማይሎቭ ይመራ ነበር። በመጀመሪያ አገልግሎቶቹ ከ 15 የማይበልጡ ሰዎች ተገኝተዋል። እናም አበው የወደፊቱን ምዕመናን በመጎብኘት በአቅራቢያ ባሉ መንደሮች እና እርሻዎች ሁሉ ዙሪያ መዞር ነበረባቸው። በእሱ ድካም ፣ ደብር አድጓል ፣ ወጣቶች ወደ ቤተክርስቲያን መምጣት ጀመሩ ፣ ቤተሰቦቻቸውም ወደ ቤተክርስቲያን መሄድ ጀመሩ። ቤተክርስቲያኑ ታድሷል ፣ ግድግዳዎቹ ተጠናቀቁ ፣ ጣሪያው እንደገና ተሸፍኗል።
