የመስህብ መግለጫ
ቫል ዲ ራቢ በጣሊያን ክልል ትሬንቲኖ-አልቶ አድጌ በቫል ዲ ሶሌ ውስጥ ሸለቆ ነው ፣ በዚህም ፈጣን የተራራ ዥረት ረቢዎች ይፈስሳሉ። በሸለቆው ውስጥ በወንዙ ዳርቻዎች ላይ ወደ 50 ገደማ ሰፈራዎች አሉ። በጣም አስፈላጊው የፕራኮሞ ፣ ሳን በርናርዶ ፣ ረቢ ፎንቲ እና ፒያዞላ ከተሞች ናቸው። በ 1935 የተፈጠሩ በርካታ የስፔን ማዕከላት እንዲሁም የስቴልቪዮ ብሔራዊ ፓርክ ስላሉ እና በአውሮፓ ውስጥ በጣም አስፈላጊ ከሆኑት የተጠበቁ አካባቢዎች አንዱ በመሆኑ ለአከባቢው ነዋሪዎች ዋናው የገቢ ምንጭ ቱሪዝም ነው። በተጨማሪም ፣ ከኦስትሮ-ሃንጋሪ ግዛት ዘመን ጀምሮ ዝነኛ የሆነውን እጅግ በጣም ጥሩ ስጋ እና ወተት በሚሰጥ በቫል ራቢ ውስጥ የእንስሳት እርባታ ተዘርግቷል። በመጨረሻም በግርማ ተራሮች መካከል የሚንሸራተቱ እና ለሕክምና ዓላማዎች ለረጅም ጊዜ ያገለገሉ ብረት የያዙ ምንጮችን መጥቀስ ተገቢ ነው።
የቫል ዲ ራቢ ልማት የተጀመረው በ 11 ኛው እና በ 12 ኛው ክፍለዘመን መካከል ነው። በአቅራቢያው ካሉ ማሌ ፣ ተርዞላስ እና ካልዴስ ከተሞች የመጡ ገበሬዎች መጀመሪያ ደርሰዋል። በ 15 ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ እውነተኛ የህዝብ ፍንዳታ እስኪከሰት ድረስ ቀስ በቀስ ፣ ወቅታዊ የእንስሳት ፍልሰቶች ጋር የተሳሰሩ ጊዜያዊ ሰፈሮች የበለጠ ዘላቂ ሆኑ። በ 1513 ፣ የሳን በርናርዶ ቤተ ክርስቲያን ተቀደሰ ፣ ይህም ሸለቆው በዚያን ጊዜ ብዙ ሕዝብ እንደነበረ ያመለክታል። እውነት ነው ፣ የሸለቆው ነዋሪዎች ብዙውን ጊዜ በተለያዩ የተፈጥሮ አደጋዎች ይሠቃያሉ ፣ በጣም የከፋው በ 1789 ጎርፍ ነበር ፣ ይህም ብዙ ቤቶችን ፣ ድልድዮችን ፣ ወፍጮዎችን እና መሰንጠቂያዎችን አጠፋ።
የቫል ዲ ራቢ የአሁኑ ደብር ቤተ ክርስቲያን በ 1957 እና በ 1959 መካከል በትሬንቲኖ ላይ በተመሠረተ አርክቴክት ኤፍሬም ፌራሪ የተገነባው በ 15 ኛው ክፍለ ዘመን ለመጀመሪያ ጊዜ በተጠቀሰው በዕድሜ መዋቅር ቦታ ላይ ነው። የቤተክርስቲያኑ ግድግዳዎች ከግራናይት ብሎኮች የተሠሩ እና የተንጣለለው ጣሪያ ባህላዊ የአልፓይን ሥነ ሕንፃን የሚያስታውስ ነው። የደወሉ ማማ ከህንጻው ቀኝ ግድግዳ ጋር ይገናኛል ፣ እና ፊቱ በቅዱስ በርናርድን በሚገልጽ በካርሎ ቦናቺን አንድ ትልቅ ፍሬም ያሳያል። ይኸው አርቲስት የቤተክርስቲያኑን ውስጠኛ ግድግዳዎች ቀባ። ብቸኛው አራት ማዕዘን ማዕዘኑ ግማሽ ጨለማ ነው ፣ እና አብዛኛዎቹ የቤተክርስቲያኑ ማስጌጫ የተወሰደው ከድሮው ቤተመቅደስ ነው። በተለይ ትኩረት ሊሰጠው የሚገባው በ 18 ኛው ክፍለ ዘመን የእንጨት ጎጆ እና የመሠዊያው ዕቃ በኤልያ ናውሪዚዮ እና በእራሱ ሥዕል በ Modanna Rosary ነው። ከ 1513 ጀምሮ የተሠራ የድንጋይ ጥምቀት በሰሜናዊው ግድግዳ ላይ በትንሽ ጎጆ ውስጥ ይቆማል።
የቫል ዲ ራቢ ጉብኝት ወደ እስቴልቪዮ ብሔራዊ ፓርክ ሳይጎበኝ በሚያስደንቅ የተፈጥሮ መልክዓ ምድሮች ፣ fቴዎች እና በትሬንቲኖ ወደ ትልቁ እና ወደ ጥንታዊው ላርካ የሚወስደውን አዲስ የተፈጠረውን ዱካ ፣ ስካላናታ ዴይ ላሪሲ ሞኑሜንታሊ።
