በበረዶ ከተሸፈነው አንዲስስ ባሻገር ያለ አገር ፣ ቺሊ በሰሜናዊ ንፍቀ ክበብ የበጋ ሙቀት በሚገዛበት ጊዜ ተራራ መውጣት እና የበረዶ መንሸራተቻ ደጋፊዎች ከፍተኛ ፍላጎት አለው። በጣም ሰማያዊ የበረዶ ግግር በረዶዎች ፣ በጣም ሞቃታማ እሳተ ገሞራዎች ፣ በፕላኔቷ ላይ ደቡባዊው ከተማ እና በጣም ሀብታም የባህል ወጎች እዚህ አሉ። ቺሊ በእርግጠኝነት በረጅም በረራ ዋጋ አላት ፣ እና ማንኛውም ተጓዥ በደቡብ አሜሪካ ብቻ በመጠቀሱ የተደሰተ እና የተደሰተ ከፕላኔቷ ማዶ ላይ የመሆን ህልም አለው።
በጣሊያን ውስጥ ማለት ይቻላል
በጣም ዝነኛ ከሆኑት የቺሊ ወጎች አንዱ ብሔራዊ ምግብን ይመለከታል። ታዋቂው ምግብ “ፓስታ ሳልሳ ኮን ካርኔ” ተራ ፓስታ ከስጋ መረቅ ጋር ፣ በቺሊ የቤት እመቤቶች ለምሳ እና ለእራት እንዲሁም እንደ ቁርስ እንኳን የሚያገለግል ነው። በትምህርት ቤት ውስጥ ለልጆች ተሰጥተው ለእንግዶች ይዘጋጃሉ ፣ ስለሆነም ፓስታ ከስጋ ጋር እንደ ብሔራዊ ቺሊ ወጎች አንዱ ተደርጎ ይወሰዳል።
በነገራችን ላይ ስለ ትምህርት ቤቱ! እዚህ ያሉት ትምህርቶች ከአስተማሪው ጋር እንደ መግባባት ተደርገው የተቀመጡ ናቸው ፣ ስለሆነም ተማሪው ወለሉ ላይ መቀመጥ ፣ በእርጋታ በክፍል ውስጥ መንቀሳቀስ እና የክፍል ጓደኞችን መቅረብ ይችላል። መምህራን ትምህርቱን በተለያዩ የእይታ መንገዶች ያብራራሉ እና አንድ ሰው ካልረዳ ርዕሱን እንደገና መንገር አይጨነቁም። ነገር ግን በሀገር ውስጥ ባሉ ትምህርት ቤቶች የቤት ስራ አይሰጥም። ይህ የቺሊ ወግ በፕሬዚዳንታዊ ድንጋጌ በሕግ ተዘርዝሯል።
የእጅ መጥረቢያ የቅንጦት አይደለም …
… ግን ለብሔራዊ ኩዌካ ዳንስ አፈፃፀም አስፈላጊ ባህርይ ብቻ ነው። የቺሊ ወግ በአደባባዮች እና በጎዳናዎች ላይ የመደነስ ወግ መጀመሪያ የውጭ ዜጎችን ያስደንቃል ፣ ግን ብዙም ሳይቆይ ወደ ብሩህ ትዕይንት እና ቆንጆ ተነሳሽነት ይለምዳሉ። ዳንሱ የምትወደውን እመቤት ለማስደሰት እና ሞገስ ለማግኘት ታስቦ የተዘጋጀ ነው። ሁሉም መንገዶች እዚህ ጥሩ ናቸው -ምት በእግር መረግጥ ፣ እና በኩራት ወደ ኋላ ቀጥ ብሎ ፣ እና ሌላው ቀርቶ እንደ ትንሽ ሰንደቅ በዳንሰኛው ራስ ላይ የሚንጠለጠል መሃረብ። አስማተኛዋ እመቤት በመጨረሻ ተስፋ ትቆርጣለች ፣ እና ደስተኛው ጨዋ ሰው በእጁ ይዞ ወደ አድማጮች ጭብጨባ ይወስዳታል።
በዝማሬ ማክበር ይሻላል
ነገር ግን በመቃብር ስፍራ አዲሱን ዓመት የማክበር የቺሊ ወግ ልምድ ያላቸውን ተጓlersች እንኳን ሊያስደነግጥ ይችላል። በብዙ የአገሪቱ አውራጃዎች ፣ በወጪው ዓመት የመጨረሻ ምሽት ወደ ቅድመ አያቶች እና ዘመዶች መቃብር የመሄድ ልማድ አለ ፣ እና እዚያ አሁን በሚኖሩ እና ወደ ሌላ ዓለም በሄዱ ሰዎች ክበብ ውስጥ ይገናኙ በሚቀጥለው ዓመት። ለበለጠ ምቾት ፣ ቺሊያውያን ወንበሮችን ይዘው ፣ እና ከመቃብር አጠገብ የበዓል ጠረጴዛን ያዘጋጃሉ።
