የመስህብ መግለጫ
ሞሌ ቫንቪቴሊያና በመባልም የሚታወቀው ላዛሬቶ የጣሊያን ማርቼ ክልል ዋና ከተማ አንኮና ዋና መስህቦች አንዱ ነው። በከተማዋ ወደብ አካባቢ በአርኪቴክቱ ሉዊጂ ቫንቪቴሊ የተነደፈ የፒንታጎን ቅርፅ ያለው ግዙፍ ሕንፃ ነው። ይህ በእውነቱ እራሱን የቻለ “ደሴት” ፣ ከውጭው ዓለም በትንሽ ድልድይ የተገናኘ ነው - ላዛሬቶ ከአንኮና በትንሽ ቦይ ተለያይቷል። የግቢው አጠቃላይ ስፋት 20 ሺህ ካሬ ሜትር ነው። በውስጡ እስከ 2 ሺህ ሰዎች እና እጅግ በጣም ብዙ ነገሮችን ሊይዝ ይችላል። በውኃ ውስጥ የውኃ ማጠራቀሚያ ስርዓት ምስጋና ይግባውና ሕንፃው ከውኃ አቅርቦት አንፃር ሙሉ በሙሉ ራሱን የቻለ ነው።
የላዛርቶ ግንባታ በ 1733 ተጀምሮ ከአሥር ዓመት በኋላ ብቻ ተጠናቀቀ። በእነዚያ ዓመታት ውስጥ በ 18 ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ አንኮና የነፃ ወደብ ሁኔታን በማግኘቷ ኢኮኖሚያዊ እድገት አገኘች። በዚህ ረገድ ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ክሌመንት አምስተኛ የከተማዋን ወደብ መሠረተ ልማት እንዲያሻሽሉ ለሥነ -ሕንፃ ቫንቪቴሊ ተልከዋል። ሁለተኛው ሰው ሰራሽ በሆነ በተፈጠረ ደሴት ላይ የሚገኘውን አዲስ ማሪና እና ላዛሬቶን በመንደፍ ወደቡን ሙሉ በሙሉ ገንብቷል። በገለልተኛነት ጊዜ ሰዎች እና የተለያዩ ዕቃዎች በሕንፃው ውስጥ ስለተቀመጡ እንዲሁም “ከተበከሉት” ግዛቶች ወደ ከተማው የገቡት ስለነበሩ የአንኮና ነዋሪዎችን ጤና መጠበቅ የመጀመሪያ ሥራው ነበር። ላዛሬቶ ከሌላው አንኮና እንድትገለል ያደረገው እነዚህ ተግባራት ነበሩ። ከጊዜ በኋላ ኃይለኛው ውስብስብ ወደ ምሽግ እና ወደ ወታደራዊ ሆስፒታል ተለወጠ ፣ ከዚያ ለስኳር ምርት እንደ ፋብሪካ ሆኖ አገልግሏል ፣ እና በኋላ - ትንባሆ። በመጨረሻም እ.ኤ.አ. በ 1997 በላዛሬቶ ግድግዳዎች ውስጥ ጊዜያዊ ኤግዚቢሽኖች እና ሌሎች ባህላዊ ዝግጅቶች መካሄድ ጀመሩ። የሕንፃው ክፍል ልዩ በሆነው በ “ታክቲቭ ስሜቶች” ሙዚየም ውስጥ እንዲቀመጥ ተደርጓል ፣ ሁሉም ኤግዚቢሽኖች ሊነኩ ይችላሉ። በተጨማሪም ፣ በላዛሬቶ ውስጥ ፣ አንድ ጊዜ ለንፅህና አጠባበቅ ሂደቶች የታሰቡ ክፍሎችን እና እንደ መጋዘኖች ያገለገሉ ክፍሎችን ማየት ይችላሉ።