የመስህብ መግለጫ
ኒምብል ጥንቸል ካባሬት በሞንትማርትሬ ውስጥ አስቂኝ ትንሽ ቤት ይይዛል ፣ ሮዝ ከቱርኪዝ ጌጥ ጋር። አዳራሹ እና መድረኩ እንዴት እዚያ ይጣጣማሉ? እና እነሱ አይደሉም። በእውነቱ ፣ ይህ ጠባብ ተራ ካፌ ነው ፣ በእንጨት ጠረጴዛዎች ላይ - በጠርዝ አምፖሎች ውስጥ መብራቶች ፣ ማንም ሰው ቃና አይጨፍርም። አንድ ፒያኖ ተጫዋች እየተጫወተ ነው ፣ የፓሪስ ዘፋኞች በጊታር እና በአኮርዲዮን አጃቢነት ዘፈኖችን ይዘምራሉ - አዛውንት ፣ ወይም ፒያፍ ፣ ወይም ከታዳሚው ጋር በዝማሬ ይጠጣሉ። ሆኖም ፣ እዚህ ከመንገድ ላይ መድረስ አይችሉም ፣ ጠረጴዛን አስቀድመው ማስያዝ ያስፈልግዎታል ፣ ምክንያቱም ይህ ካፌ ብቻ አይደለም ፣ ይህ የሞንትማርት ታሪክ ነው።
በመጀመሪያ የመንደሩ ምግብ ቤት ገዳዮች ካባሬት ተባለ። እ.ኤ.አ. በ 1880 በካባሬት ውስጥ የዘፈነው አንድ የካርቱን ተጫዋች እና የ chansonnier አንድሬ ጊልስ አዲስ ምልክት ለእሱ ቀረበ። በላዩ ላይ አንድ የፒፒ ጥንቸል ፣ በእጁ ላይ ጠርሙስ ይዞ ፣ ከላጣ ውስጥ ዘለለ። በቃላት ላይ ልዩ ቀልድ በጨዋታ ውስጥ ነበር - ላፒን - “ጥንቸል” ፣ ቀልጣፋ - “ቀልጣፋ” ፣ እና በአንድ ላይ እንደ ላፒን ጊል - “ጊልስ ጥንቸል” ሊነበብ ይችላል።
የፓሪስ bohemians ወደ ካባሬት መጡ-ፒካሶ ፣ ቱሉዝ-ላውሬክ ፣ ሬኖየር ፣ ቨርላይን ፣ አፖሊናይየር ፣ ሞዲግሊያኒ ፣ ኡትሪሎ። ገና ለማንም የማይታወቅ ወጣት ለማኝ ተሰጥኦዎች ወይን ጠጥተው ስለ ሥነ ጥበብ ትርጉም ተከራከሩ። የተቋሙ ፍሬዳ ባለቤት - ጢም ፣ ፀጉር ፣ በጣም ደግ - እነዚህን እብዶች ይወድ ነበር እና ብዙ ጊዜ በብድር ይመግባቸው ነበር። ወንዶቹ ተናገሩ ፣ ፍሬድ ጊታር ተጫወተ ፣ ሚስቱ ቤርታ አበሰች። አዳራሹ የትንባሆ እና የምግብ ሽታ ነበር። ሁሉም ተደሰተ።
አብረው መጠጣት ፣ አብረው መዘመር ፣ እርስ በእርስ መቀለድ ይወዱ ነበር። ስለዚህ ፣ እ.ኤ.አ. በ 1910 ፣ በነጻ አርቲስቶች ማህበር (“የነፃነት ሳሎን”) ዓመታዊ ኤግዚቢሽን ላይ የጆአኪም ራፋኤል ቦሮናሊ ሥዕል “በአድሪያቲክ ላይ ፀሐይ ስትጠልቅ” ሥዕል ታየ። ተሰብሳቢዎቹ ጥቅሞቹን እና ጉዳቶቻቸውን በጥልቀት ተወያይተዋል። እንደውም ፀሐይ ስትጠልቅ የፍሪዳ ንብረት በሆነው በአህያ ጭራ ተጻፈ። ሎሎ አሪፍ እራት ከበላ በኋላ ጅራቱን ነቅሎ ቀልዶቹ ቀልጠው የገቡት እና በልዩ በተቀመጠ ሸራ ላይ በትክክል መታ። ውጤቱም በኤግዚቢሽኑ ላይ በአቅራቢያ ከሚሰቀሉት ከእውነተኞቹ በምንም መልኩ የማይለይ ስዕል ነበር። አርቲስቶች ይህንን ሰልፍ በአስቸጋሪው ጉዳይ ላይ ለመወያየት ተጠቅመዋል - በሥነጥበብ ውስጥ እውነተኛ avant -garde ምንድነው።
ጊዜ ፣ ቦታ ፣ ድባብ ልዩ ነበር። ይህ ራሱን አይደገምም። ነገር ግን ሰዎች ቢያንስ እንዴት እንደነበረ ለመገመት አሁን ወደ ኒምብል ጥንቸል ካባሬት ይመጣሉ።
