የመስህብ መግለጫ
በአሥራ ዘጠነኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ የኪዝነር ወንድሞች - ያኮቭ ፣ ኦሲፕ ፣ ኮንስታንቲን እና ኢቫን ኦሲፖቪች (የጀርመን ቅኝ ገዥዎች) መጀመሪያ በዱቄት እና ዳቦ ውስጥ በአነስተኛ ንግድ ከተሳተፉት ከካሜንካ መንደር ፣ ካሚሺንኪ አውራጃ ወደ መንደሩ ወደ ሳራቶቭ መጡ። ኪዝነሮች የመጀመሪያውን ካፒታል ካከማቹ በኋላ በጀርመን ሰፈር ውስጥ ባህላዊ የራሳቸውን ንግድ ለመክፈት ወሰኑ - የስጋ ማቀነባበር እና ቋሊማ መሥራት እና በ ‹1900› በ ‹ቻሶቬንያ› ጥግ ላይ ለሳሳ ፋብሪካ የማይገነባ ቦታ ከነጋዴው ኮቶቭ ገዙ።) እና ፖሊሶች (አሁን Oktyabrskaya) ጎዳናዎች በሚካሂሎ -አርካንግልስካያ አደባባይ (በ 1935 ተደምስሰው እዚያ በሚገኘው የመላእክት አለቃ ሚካኤል ቤተመቅደስ ስም ተሰየመ)።
በ 1902 የመጀመሪያው የፋብሪካ ህንፃ በሁሉም የመቋቋሚያ ሥነ -ሕንፃ ቀኖናዎች መሠረት ተገንብቷል - በጠንካራ የጡብ ሥራ ፣ ኮርኒስ ፣ ቱሬቶች እና ስፖሮች ከዶርመር መስኮቶች በላይ በሐሰተኛ -ጎቲክ ዘይቤ። ፋብሪካው በሰፊው የችርቻሮ ቦታ ጠርዝ ላይ ኦርጋኒክ ይመስላል። የኪዝነር ወንድሞች ሌላ የገበሬ ባለቤት እንደ ጓደኛ አድርገው ወሰዱ - ፀሐፊ አንድሬ ኢቫኖቪች ግሎክ ፣ በወንድሞች ኪዝነር እና በግሎክ አጋርነት ውስጥ እራሱን በገንዘብ መዋጮ ብቻ ወሰነ። ሕንፃው በፋብሪካው ቅጥር ግቢ ውስጥ ከሚገኘው የሾርባ ሱቅ ሻጮች ሳይቆጠር 12 ሰዎችን ቀጥሯል። እ.ኤ.አ. በ 1908 በከተማው ማዕከላዊ ክፍል ውስጥ ለኩሽዎች ሽያጭ አንድ ክፍል ከሆቴሉ “አውሮፓ” አጠገብ ባለው ቤት ውስጥ ተከራይቶ ነበር። በፋብሪካው ውስጥ የሾርባ ምርት ማምረት ያለማቋረጥ እያደገ ሲሆን እ.ኤ.አ. በ 1915 በዓመት 2500 ሩብልስ ደርሷል ፣ ይህም ከ 25 ሺህ ሩብልስ በላይ ገቢ አደረገ።
ከ 1917 በኋላ የኪዝነር እና ግሎክ እንቅስቃሴዎች ተጨቁነዋል ፣ እና ብሔርተኛ የሆነው ፋብሪካ “ክራስናያ ዛሪያ” የሚል ስያሜ ተሰጥቶት ስለ ቀድሞ ባለቤቶቹ ዕጣ ፈንታ በታሪክ ውስጥ ክፍተት ፈጠረ። ከሁለተኛው የዓለም ጦርነት በኋላ ምርቱ ለተቀነባበረ አይብ ምርት እንደገና ተገለፀ ፣ እና በኋላ ሕንፃው በሳራቶቭ ውስጥ ያለውን የምግብ ኢንዱስትሪ ፍተሻ አገኘ። እ.ኤ.አ. በ 1990 ዎቹ ሕንፃው ወደ ውድቀት ወድቆ ነበር ፣ ጥቅም ላይ የማይውል እና የተተወ።
እ.ኤ.አ. በ 2010 የታሪካዊ እና የስነ -ሕንጻ ፍትህ አሸነፈ ፣ እና የቀድሞው የሱሳ ፋብሪካ ቀናተኛ ባለቤት አገኘ። በአስራ ዘጠነኛው ክፍለ ዘመን ጡቦችን በመጠቀም እና በአስፋልት ስር የኮብልስቶን ንጣፍ መቆፈር ለየት ያለ ተሃድሶ ለአሁኑ ባለቤት የሚጠበቀውን ውጤት አምጥቷል - የመልሶ ማቋቋም ሥራዎቹ ታይታኒክ ሥራ እና ክህሎት በአከባቢው የታሪክ ጸሐፊዎች እና ተራ የከተማ ሰዎች በኤድስ ሳራቶቭ ኤግዚቢሽን ውስጥ በጣም ተደንቀዋል። ታሪካዊ ሕንፃ።
