የመስህብ መግለጫ
በአሥራ ስምንተኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ በኢስቶኒያ ድንበሮች አቅራቢያ ብቅ ማለት በፍጥነት የከተማ ከተማ የሆነችው የቅዱስ ፒተርስበርግ ከተማ ለእርሷ ሳይስተዋል ማለፍ አልቻለችም። በኢኮኖሚ እና በባህል ላይ የሚያሳድረው ተጽዕኖ ለመገምገም አስቸጋሪ ነው። ብዙ ታዋቂ ኢስቶኒያውያን -ፖለቲከኞች ፣ አርቲስቶች ፣ ሳይንቲስቶች ፣ ሙዚቀኞች ፣ ጸሐፊዎች ከሴንት ፒተርስበርግ በጠባብ ትስስር ተገናኝተዋል። ብዙ የኢስቶኒያ ዜጎችን ጨምሮ ከሁሉም ክፍሎች ወደ ሩሲያ ግዛት ዋና ከተማ መጡ። ቀስ በቀስ በሴንት ፒተርስበርግ የኢስቶኒያ ማህበረሰብ ተቋቋመ ፣ እና ከእሱ ጋር የኢስቶኒያ ሉተራን ደብር።
በመጀመሪያ ፣ ኢስቶኒያውያን አንዳንድ ጊዜ አገልግሎቶች በአፍ መፍቻ ቋንቋቸው በሚካሄዱበት በስዊድን ፣ በፊንላንድ ወይም በጀርመን አብያተ ክርስቲያናት ውስጥ አገልግሎቶችን ይከታተሉ ነበር። በ 1787 በጀርመን ከተከናወነው ዋና አገልግሎት በኋላ በየሁለተኛው እሁድ በኢስቶኒያ ውስጥ አገልግሎቱን እንዲያከናውን ተፈቅዶለታል። ይህ ቅጽበት የኢስቶኒያ ሉተራን ደብር መመስረት እንደ መጀመሪያ ይቆጠራል።
ብዙም ሳይቆይ በ 1839 በኢስቶኒያ ውስጥ ለአምልኮ የራሳቸውን ቤተክርስቲያን እንዲገነቡ ተወሰነ። ገለልተኛ የኢስቶኒያ ደብር መመስረት እ.ኤ.አ. በ 1842 ፣ በግንቦት ውስጥ ፣ እና በዚያው ዓመት ሐምሌ ውስጥ ፣ ማህበረሰቡ በአንደኛው ሐዋርያ - ጆን ፣ በኢስቶኒያ ጽሑፍ ጽሑፍ - ጃአን ለመሰየም ወሰነ። ይህ ውሳኔ በኋላ በጠቅላላ ኮንስትራክሽን ጸድቋል። በመጨረሻም ፣ እ.ኤ.አ. በ 1843 በድሮቭያኒ ሌን ውስጥ የሚገኘው የደብር ህንፃ ተቀደሰ።
በዚያን ጊዜ በሴንት ፒተርስበርግ ውስጥ ወደ አምስት ሺህ የሚሆኑ የኢስቶኒያ ሰዎች ነበሩ ፣ እናም ቤተክርስቲያኑ በስጦታዎቻቸው ላይ ተጠብቆ ነበር። በ 19 ኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ ፣ ከኤስቶኒያ የመጡ ስደተኞች በብዛት በመግባታቸው ፣ የቤተክርስቲያኑ ግቢ ሁሉንም ምዕመናን ማስተናገድ ባለመቻሉ ፣ የበለጠ ሰፊ ቤተ ክርስቲያን ለመገንባት ተወስኗል። በ Officerskaya ጎዳና ላይ አንድ መሬት ተገዛ ፣ አሁን የዲያብሪስትስ ስም አለው። የመጀመሪያው ድንጋይ የተቀመጠው ሰኔ 24 ቀን 1859 በዮሐንስ ቀን ነበር። እናም በ 1860 (ህዳር 27) ቤተመቅደሱ በተመሳሳይ መንገድ ተቀደሰ። ታሪክ ሃራልድ ጁሊየስ ቦሴ እና ካርል ዚግለር ቮን ሻፍሃውሰን አርክቴክቶች ይገኙበታል። ለቤተ መቅደሱ እና ለመገልገያ ክፍሎች ግንባታ ትልቅ አስተዋጽኦ አበርክተዋል። ቤተ መቅደሱ 800 መቀመጫዎች ነበሩት። በዘመኑ ሰዎች ምስክርነት መሠረት ፣ ቤተመቅደሱ እጅግ በጣም ጥሩ የድምፅ አኮስቲክ ነበረው ፣ በሹክሹክታ እንኳን የሚናገር እያንዳንዱ ቃል በግልጽ በሁሉም ማዕዘኖቹ ውስጥ ተያዘ።
በሃያኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ዓመታት ውስጥ ከሃያ ሺህ በላይ ሰዎችን ያካተተ የኢስቶኒያ ማህበረሰብ እያደገ ሲሄድ ፣ በቤተመቅደሱ አቅራቢያ የተለያዩ ሕንፃዎች ውስብስብ ተገንብቷል። ትምህርት ቤት ፣ ወላጅ አልባ ሕፃናት ፣ የመጠለያ ቤት ፣ የአገልግሎት ቤት ነበር። በያኮቭ ቤተመቅደስ መሠረት ብዙ የበጎ አድራጎት ሥራዎች ተከናውነዋል። እሁድ እሁድ ሶስት አገልግሎቶች ነበሩ ፣ ከእነሱ በተጨማሪ ሠርግ እና የቀብር ሥነ ሥርዓቶች ተከናውነዋል። በቤተመቅደስ ውስጥ አንድ አካል ተተክሏል ፣ አንድ ኦርጋኒክ ሁል ጊዜ እዚያ ነበር። ዘማሪው ሠርቷል ፣ ኮንሰርቶች ተካሄዱ። የኦርቶዶክስ ፒተርስበርገሮችም የኦርጋን ሙዚቃን እና የቤተክርስቲያኑን መዘምራን ለማዳመጥ መጡ። ብዙ ታዋቂ የኢስቶኒያ ሙዚቀኞች እና አካላት በያዕቆብ ቤተክርስቲያን የአካል ክፍል ትምህርት ቤት አልፈዋል - ሩዶልፍ ጦቢያ ፣ ሚይን ሁርም ፣ ዮሃንስ ካፔል ፣ ሉዊ ጎሚሊየስ ፣ ኮንስታንቲን ቱርpu ፣ ሚክል ሉዲግ ፣ ማርት ሳር ፣ ኦገስት ቶፕማን ፣ ፒተር ሱዳ።
የሶቪየት ዘመን ቤተክርስቲያኑን ወደ መበስበስ አመጣ። ንብረቱ ተያዘ ፣ ተዘርፎ ተዘግቷል። የደወሉ ማማ እና መግቢያ በር ወድሟል። የቤተክርስቲያን አገልጋዮች አሳዛኝ ዕጣ ገጠማቸው - አንዳንዶቹ ተገድለዋል ፣ ሌሎች ተጨቁነዋል እና ተሰደዋል። በርካታ መጋዘኖች ፣ ዎርክሾፖች እና ሌላው ቀርቶ የግንባታ አደራ በቤተክርስቲያኑ ሕንፃ እና በሌሎች ግቢ ውስጥ ተጥለዋል። የኢስቶኒያ ደብር ሊጠገን የማይችል ኪሳራ ደርሶበታል ፣ የኢስቶኒያውያን ቁጥር ቀንሷል እና እ.ኤ.አ. በ 1950 አምስት ሺህ ያህል ሰዎች ነበሩ።
በዘጠናዎቹ መጀመሪያ ላይ የኢስቶኒያ ማህበረሰብ እንደገና መነቃቃት ጀመረ። በመጀመሪያ የባህል ማህበረሰብ በይፋ እውቅና አግኝቷል። ከአንድ ዓመት በኋላ በኮልቱሺ የሚገኘው የሉተራን ቤተክርስቲያን አገልግሎቶችን ማካሄድ ጀመረ። እና እ.ኤ.አ. በ 1994 የኢስቶኒያ ደብር ሥራ እንደገና ታደሰ። በመጨረሻም በ 1997 የቤተክርስቲያኑ ሕንፃ ለኢስቶኒያ ደብር ተበረከተ። የእሱ መነቃቃት ተጀመረ ፣ የኢስቶኒያ ሪፐብሊክ መንግሥት በዚህ ውስጥ ትልቅ እገዛ አደረገ። በየካቲት 2011 የሐዋርያው የቅዱስ ዮሐንስ ቤተክርስቲያን ለምእመናን ተከፈተ።
