የመስህብ መግለጫ
በሴንት ፒተርስበርግ ውስጥ መስጊድ የመገንባት አስፈላጊነት ለመጀመሪያ ጊዜ በ 1882 ተነጋገረ። በወቅቱ የአገር ውስጥ ጉዳይ ሚኒስትር የነበሩት ቶልስቶይ የሙስሊሙን ማህበረሰብ የበላይ መሪ ሙፍቲ ተከለከቭን ተቀበሉ። የመስጂዱ ጉዳይ በአዎንታዊ መልኩ ቢፈታም በወቅቱ ግንባታ አልተጀመረም። የአገር ውስጥ ጉዳይ ሚኒስቴር ልዩ ኮሚቴ (1906) ለማቋቋም ፈቃድ ከመስጠቱ ከሃያ ዓመታት በላይ አል passedል። ይህ ኮሚቴ በሴንት ፒተርስበርግ ከተማ ውስጥ የካቴድራል መስጊድን ግንባታ ለማደራጀት ነበር። በሁሉም የሩስያ አገሮች የሚኖሩ ሙስሊሞች በሚለግሱት ገንዘብ ግንባታውን ለማካሄድ ታቅዶ ነበር።
በፈቃደኝነት ከሚደረግ መዋጮ በተጨማሪ ኮሚቴው ከሎተሪ ቲኬቶች ሽያጭ ገንዘብ ተቀብሏል (ልዩ ሎተሪ ተደራጅቷል); የፖስታ ካርዶች (ልዩ እትም)። በሐምሌ ወር 1907 መጀመሪያ ላይ Tsar Nicholas 2 ለመስጊድ መሬት ለመግዛት ፈቃድ ፈረመ። ጣቢያው በ Kronverksky ተስፋ ላይ ለግንባታ ተመርጧል።
በ 1908 መገባደጃ ላይ የመስጊድ ግንባታ ፕሮጀክት ተዘጋጅቶ ተፈርሟል። በፕሮጀክቱ ላይ ሠርተዋል -መሐንዲስ ኤስ.ኤስ. ክሪሺንስኪ እና አርቲስት-አርክቴክት N. V. ቫሲሊዬቭ። አጠቃላይ ማኔጅመንት በአካዳሚክ ኤ.ኤም. ቮን ጋጉዊን። የመስጊዱ ዘይቤ እና ገጽታ ከማዕከላዊ እስያ መስጊዶች እና መቃብሮች ጋር ይመሳሰላል ፣ ውስጣዊው አቀማመጥ ተሜለኔ ከኖረበት ዘመን ጋር ይዛመዳል።
የካቲት 1910 አጋማሽ ላይ የመስጂዱ የመጀመሪያ ድንጋይ ሥነ ሥርዓት መጣል ተከናወነ። የዓይን እማኞች እንደሚሉት የመጀመሪያው ድንጋይ በተተከለበት ቦታ ላይ ድንኳን ተተከለ። የብር መሣሪያዎች ፣ በአረብኛ እና በሩሲያኛ የተቀረጹ የመታሰቢያ ሐውልት ፣ እና ነጭ የእብነ በረድ የግንባታ ድንጋዮች በአቅራቢያው ባለው ጠረጴዛ ላይ ተተክለዋል። ይህ ሁሉ በዝቅተኛ አጥር ተከቦ ነበር። ግንባታው ለሦስት ዓመታት የዘለቀ ነው። የውስጥ ማስጌጥ ሥራ ለበርካታ ተጨማሪ ዓመታት የተከናወነ ቢሆንም የሮማኖቭ ሥርወ መንግሥት ሦስት መቶ ዓመትን ለማክበር መስጊዱ በ 1913 በይፋ ተከፈተ።
መስጂዱ በታላቅነቱ እና በውበቱ ተገረመ። የመስጂዱ ቦታ ከመጀመሪያው የግንባታ ዕቅድ ጋር አንዳንድ ማስተካከያዎችን አድርጓል። ስለዚህ የፀሎት አዳራሹ ማብራት ግድግዳውን እና ጉልበቱን ከበሮ በመቁረጥ ብዙ የብርሃን ክፍተቶችን በመቁረጥ ፣ ይህም ለምስራቃዊ ሥነ -ሕንጻ የተለመደ አይደለም። የግድግዳ መሸፈኛ የተሠራው ከግራናይት ግራናይት ነው። ሚኒራቶች ፣ ጉልላት ራሱ እና መግቢያ በር በሰማያዊ ሰማያዊ ቀለም በሴራሚክ ንጣፎች ተሸፍነዋል። ሴራሚክስ በፒ.ኬ. ቫውሊና (በዚያን ጊዜ የላቀ የሴራሚክ አርቲስት)። የፊት ገጽታ በተቀረጹ ጽሑፎች ያጌጠ ነበር - ከቁርአን የተገኙ አባባሎች። ውስጡን በሚያጌጡበት ጊዜ የሙስሊሞች ወጎች ግምት ውስጥ ተወስደዋል -የዶሜውን ቅስቶች የሚደግፉ ዓምዶች ከአረንጓዴ እብነ በረድ ጋር ተጋጠሙ። ለሴቶች ጸሎት ማዕከለ -ስዕላት በቀጭን ሙስሊን ተሸፍኗል። በሸሪአ ሕግ መሠረት አንዲት ሴት ከወንድ ጋር መጸለይ አትችልም ፣ ምክንያቱም መገኘቷ ከጸሎት ሊያዘናጋው ስለሚችል ፣ ሴቶች በጸሎት አዳራሹ መጨረሻ ላይ በሚገኘው በልዩ ቤተ -ስዕል ውስጥ ይጸልያሉ።
ከመስጂዱ ጎን ለሥርዓተ -ፆታ ለመታጠብ ሰፊ ክፍል ተሠራ። በዚህ ክፍል ውስጥ ሙስሊሞች ወደ መስጊድ ከመግባታቸው በፊት ልዩ ውስብስብ ሥነ ሥርዓት ያካሂዳሉ። ይህ ክፍል “ታክራት-ካን” ይባላል ፣ እሱም ወደ ሩሲያኛ እንደ ገላ መታጠቢያ ወይም መታጠቢያ ቤት ተተርጉሟል። ሙስሊሞች ወደ መስጊድ ከመግባታቸው በፊት ጫማቸውን አውልቀው በኮሪደሩ ውስጥ መተው ይጠበቅባቸዋል። ጫማ በለበሰ ጸሎት ቤት ውስጥ መግባት በጥብቅ የተከለከለ ነው።
እንደ ብዙዎቹ የኦርቶዶክስ አብያተ ክርስቲያናት በሃያኛው ክፍለ ዘመን በ 30 ዎቹ ውስጥ መስጊዱ ተዘግቶ ወደ መጋዘን ተለውጧል።ከጦርነቱ በኋላ ሙስሊሞች የታታር ቀብር ያለበት ቦታ ባለበት በቮልኮቭስኪ መቃብር ውስጥ አገልግሎቶችን ማከናወን ነበረባቸው። በ 1956 መስጊዱ ወደ አማኝ ሙስሊሞች ተመለሰ። በዚህ ውስጥ የታታር ማህበረሰብ ትልቅ ሚና ተጫውቷል።
በአሁኑ ጊዜ በሴንት ፒተርስበርግ የሚገኘው መስጊድ በአውሮፓ ውስጥ ትልቁ ነው። እሱ የሚሰራ ቤተመቅደስ ብቻ ሳይሆን ዋና የባህል እና የሃይማኖት ማዕከልም ነው።
