የመስህብ መግለጫ
በማሪዩፖል ከተማ ውስጥ ለተገደሉት የ “አዞቭስታል” ሠራተኞች የመታሰቢያ ሐውልት ጥቅምት 25 ቀን 1967 በድርጅቱ ማዕከላዊ የፍተሻ ጣቢያዎች አቅራቢያ በሊፖርስኪ ጎዳና ላይ በኦርዶሆኒኪድዜ አውራጃ ውስጥ ተከፈተ። ጦርነቱ በተነሳበት ጊዜ በአዞቭስታል ፋብሪካ ውስጥ በሺዎች የሚቆጠሩ ሠራተኞች ወደ ግንባር ሄዱ ፣ እና ከአንድ ሺህ በላይ ሰዎች ወደ ቀይ ጦር ከመቀላቀላቸው በፊት የውጊያ ሥልጠና የወሰዱበትን የሚሊሺያን ክፍለ ጦር ተቀላቀሉ።
ሁሉም ማለት ይቻላል የፋብሪካው ተሽከርካሪ መርከቦች ወደ ጦር ኃይሉ ተዛውረዋል። በፋብሪካው ሠራተኞች ጥረት ሁለት ጋሻ ባቡሮች ተሰብስበው ተሠርተዋል ፣ የመኪና ጥገና ሱቅ በመሣሪያዎች እና በሠራተኞች የታገዘ ሲሆን ሦስት የፓንቶን ድልድዮች ተገንብተዋል። የድርጅቱ ንድፍ አውጪዎች ከአዞቭ ፍሎቲላ የጦር መርከቦች የፀረ-አውሮፕላን የእሳት ጭነቶችን ለማምረት ስዕሎችን አዳብረዋል ፣ እንዲሁም ለወታደራዊ ዓላማዎች የንግድ መርከቦችን ለመለወጥ ተሰማርተዋል። ከዚህ ጋር በተዛመደ የልዩ ባለሙያዎችን እና የመሣሪያዎችን መልቀቅ በንቃት ተከናውኗል።
በማሪዩፖል ወረራ ወቅት የአቭዞstal ተክል በጀርመን የመድፍ ንጉሥ ክሩፕ ተወሰደ። የአርበኞች የከርሰ ምድር ተዋጊዎች ሽታንክ እና ሉቲኮቭ ቡድኖች ጥረት ምስጋና ይግባቸውና ናዚዎች በአዞቭስታል ውስጥ የብረት ማምረት ማቋቋም አልቻሉም። በከተማው ወረራ ወቅት ብዙ ሰዎች ሞተዋል ፣ ከእነዚህም መካከል የአዞቭስታል ሠራተኞች ነበሩ። በጦር ግንባሮች ላይ ከተዋጉ 6,000 የአዞቭስታል ነዋሪዎች መካከል በመቶዎች የሚቆጠሩ ሜዳሊያዎችን እና ትዕዛዞችን ተሸልመዋል ፣ 8 ቱ ደግሞ የሶቪዬት ህብረት ጀግኖች ሆኑ።
ለተገደሉት የአዞቭስታል ሠራተኞች የመታሰቢያ ሐውልት የተቋቋመው የድል ቀንን ለማየት የማይችሉትን ለማስታወስ ነው። የመታሰቢያ ሐውልቱ ሶስት አሃዞችን ያቀፈ ነው -መርከበኛ ፣ ወታደር እና ሠራተኛ ፣ በስተጀርባ ከፋብሪካው አርማ ጋር የድንጋይ ንጣፍ ቆሞ። የመታሰቢያ ሐውልቱ ላይ የተቀረጸው ጽሑፍ እንዲህ ይላል - “ድሉ አይሞትም። ሕዝቡ እሱን በማስታወስ ያቆየዋል”። በእግረኛው ላይ የተገደሉት የአዞቭስታል ሠራተኞች ሁሉ ዝርዝር አለ። የቅርጻ ቅርጾቹ ደራሲዎች - አርክቴክቱ Y. Lenkov እና የቅርጻ ቅርጽ ባለሙያው ቪ ባቲ።
