የመስህብ መግለጫ
የስፔናሎንጋ ደሴት (በይፋ Kalydon ተብሎ የሚጠራው) ከኤልት ከተማ በተቃራኒ በቀርጤስ ሰሜናዊ ምስራቅ በሉሲቲ ግዛት በኤሉዳን ባሕረ ሰላጤ ውስጥ ይገኛል። ከኮሎኪታ ባሕረ ገብ መሬት (“ታላቁ ስፒናሎንጋ”) አጠገብ ይገኛል።
በጥንት ዘመን የስፓናሎንጋ ደሴት እንደ ኮሎኪታ ባሕረ ገብ መሬት የቀርጤስ ደሴት አካል ነበር። በዘመናዊው ኤሎንዳ ጣቢያ ላይ ሀብታሙ ጥንታዊ ግሪክ እና በኋላ የሮማ ወደብ ከተማ የነበረው ኦለስ ነበር። በ 2 ኛው ክፍለ ዘመን ከክርስቶስ ልደት በኋላ የመሬት መንቀጥቀጥ ከተከሰተ በኋላ። ኦሉስ ከሞላ ጎደል ጠልቆ ነበር ፣ እና በቀርጤስ እና በኮሎኪታ መካከል የባሕር ወሽመጥ እና ጠባብ ኢስሜም ተሠራ። ከ 7 ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ጀምሮ ኤሎንዳ እና በዙሪያው ያለው አካባቢ በተከታታይ የባህር ወንበዴዎች ወረራ ምክንያት በረሃ ሆነ።
በ 15 ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ የቬኒስያውያን ጨው እዚህ ማምረት የጀመሩ ሲሆን ክልሉ በፍጥነት ማደግ ጀመረ። የአከባቢውን የንግድ እሴት ፣ የማያቋርጥ የባህር ወንበዴ ወረራዎችን እና እየታየ ያለውን የቱርክ ስጋት ከግምት ውስጥ በማስገባት በ 1526 የቬኒስያውያን ባሕረ ገብ መሬት ክፍልን በመለየት የስፔናሎንጋን ደሴት ፈጠሩ ፣ የዚህም ዋና ዓላማ የኤሎንዳ ወደብ ጥበቃን ማጠናከር ነበር።. በ 1578 የቬኒስያውያን የደሴቲቱን ምሽጎች ለማቀድ መሐንዲሱ ብሬሳኒን አዘዙ። በስፔናሎንጋ ሰሜናዊ እና ደቡባዊ ጎኖች ከፍተኛ ቦታዎች ላይ ደሴቲቱን ከጠላት ማረፊያዎች ለመጠበቅ ቀለበቶችን ማጠናከሪያ አቋቋመ። በ 1579 የመጀመሪያው ድንጋይ በምሽጉ መሠረት ላይ ተጣለ። በኋላ ፣ በተራራው አናት ላይ ተጨማሪ ምሽጎች ተገንብተዋል። በ 1669 ቀርጤስ ለቱርኮች እጅ ቢሰጥም ፣ ቬኔያውያን እስፓናሎንጋ ደሴት እስከ 1715 ድረስ ተቆጣጠሩ።
ስፒናሎንጋ ከ 1903 እስከ 1957 የሥጋ ደዌ ቅኝ ግዛት በመኖሯ “የሥጋ ደዌ ደሴቶች” በመባልም ትታወቃለች። ከአንደኛው ምሽግ በሮች አንዱ “የዳንቴ በር” ተብሎ የሚጠራ ሲሆን ወደ መጡበት መንገድ እንደማይኖራቸው እና ወደ ኋላ እንደማይመለሱ ገና የማያውቁ አዲስ መጤ ሕሙማንን ለመቀበል ተመቻችቷል። በደሴቲቱ ላይ ምግብ ፣ የህክምና እንክብካቤ እና ብዙ ወይም ያነሰ ተስማሚ የኑሮ ሁኔታ ስለነበራቸው አሁንም የተሻለ ነበር። ቀደም ሲል የሥጋ ደዌ በሽተኞች ከኅብረተሰብ ተባረሩ እና እንደ ደንቡ ከሥልጣኔ ርቀው በሚገኙ ዋሻዎች ውስጥ ቀኖቻቸውን ይኖሩ ነበር። በአውሮፓ ውስጥ የመጨረሻው ንቁ የሥጋ ደዌ ቅኝ ግዛቶች አንዱ ነበር። የመጨረሻው ሰው ደሴቱን ለቆ በ 1962 ዓ.ም. ከዚያን ጊዜ ጀምሮ ደሴቷ ሰው አልባ ሆናለች።
ዛሬ Spinalonga በጣም ከተጎበኙ የቱሪስት መዳረሻዎች አንዱ ነው። እዚህ ከ Plaka ፣ Elounda እና Agios Nikolaos ማግኘት ይችላሉ።
