አንቲጓ እና ባርቡዳ በተመሳሳይ ስም ደሴቶች እንዲሁም በሬዶንዳ ደሴት ላይ የሚገኝ ግዛት ነው። ልክ እንደ አብዛኛው የካሪቢያን ፣ በ 1493 በክሪስቶፈር ኮሎምበስ ግኝት ከተገኘ በኋላ አንቱጓ እና ባርቡዳ ወዲያውኑ በብሪታንያ ቅኝ ግዛት ተይዘው እስከ 20 ኛው ክፍለ ዘመን መጨረሻ ድረስ በእሱ ጥበቃ ሥር ነበሩ። በኖቬምበር 1 ቀን 1981 ብቻ ይህች ሀገር ሙሉ ነፃነትን ማወጅ እና በመጨረሻም የስቴቱን ምልክቶች ማፅደቅ ችላለች - የአንቲጓ እና የባርቡዳ ባንዲራ እና የጦር ካፖርት። እና ከዚያ ጊዜ ጀምሮ እነሱ ሳይለወጡ ቆይተዋል።
ከአውሮፓ ቅኝ ግዛት በፊት ፣ የዳበረ ግዛትነት በተሰየሙት መሬቶች ላይ አልነበረም። በአየር ንብረት ሁኔታ ምክንያት ደሴቶቹ ሰፋፊ ሰፈራዎች አልነበሯቸውም እና በኋላ ላይ ጦርነት በሚመስል በካሪቢያን ተተክለው ለነበሩት አነስተኛ የአራዋክ ማህበረሰቦች መኖሪያ ብቻ ነበሩ።
ሆኖም ፣ እነዚህ መሬቶች የእንግሊዝ ግዛት ንብረት ከሆኑ በኋላ ፣ የደሴቲቱ መሠረተ ልማት በከፍተኛ ሁኔታ ተሻሽሏል ፣ እና የተበታተኑ የአከባቢ ሰፈሮች አንድ ሆነዋል። በኋላ ፣ ከአፍሪካ የመጡ ባሮች ወደ እርሻዎቹ እንዲሠሩ ወደዚህ አመጡ ፣ በኋላም ከአከባቢው ሕዝብ ጋር ተዋህደው አዲስ ጎሳ አቋቋሙ። እሷ በጥቂት ምዕተ ዓመታት ውስጥ አዲስ ለተቋቋመው የአንቲጓ እና የባርቡዳ ግዛት የጀርባ አጥንት የምትሆነው እሷ ናት።
የአገሪቱ የጦር ትጥቅ ክፍሎች
የካቲት 16 ቀን 1967 ሙሉ ነፃነት ከማወጁ በፊት ኦፊሴላዊው የመንግሥት ምልክቶች እዚህ መፀደቃቸው እና የብሪታንያ ጎርደን ክሪስቶፈር በእድገቱ ውስጥ መሳተፉ በጣም አስደሳች ነው። ከዚህም በላይ ሥራው የአገሪቱን ሕዝብ ጣዕም እስከማሳየቱ ድረስ ሙሉ ነፃነት ካገኘ በኋላ እንኳን ሳይለወጥ ቀረ።
የክንድ ቀሚስ ምሳሌያዊነት በጣም የተወሳሰበ ነው። በተለምዶ ጋሻ ፀሐይን ፣ ማዕበሎችን (የባህሩን ምልክት) እና የስኳር ፋብሪካን እንደ ፍርስራሽ የተቀረፀበት መሃል ላይ ይገኛል። ይህ የቅኝ ገዥዎች መምጣት የጀመረው የአንቲጓ እና የባርቡዳ ዘመናዊ ግዛት ታሪክ ዓይነት ማጣቀሻ ነው።
የሚከተሉት ተክሎች በጋሻው ዙሪያ ይገኛሉ: አናናስ; ቀይ ሂቢስከስ; ዩካ; ሸንኮራ አገዳ. እነሱ የደሴቶቹ ብሔራዊ ሀብት ናቸው ፣ እና ወደ ውጭ መላክ የአንቲጓ እና የባርቡዳ በጀትን በብዛት ይሞላል ፣ ስለሆነም በጦር መሣሪያ ካፖርት ላይ ቦታቸውን መውሰዳቸው በከንቱ አይደለም። አጋዘን እንደ ደጋፊዎች ይሠራል። እና ለአውሮፓ ሀገሮች የበለጠ ባህላዊ ቢሆኑም ፣ በዚህ ሁኔታ እነሱ በአጠቃላይ ስዕል ውስጥ በጥሩ ሁኔታ የሚስማሙ እና የደሴቶቹን የዱር አራዊት ያመለክታሉ።